Lies Van Gasse #233

(dag 1-223)

één seconde:
de tijd die een ademhaling nodig heeft
om zich in dit papier te kerven,

de hartslag die zich opent
als een oude hand
en zich sluit wanneer ze bewoond is,

een blad dat van de boom valt op het dakterras
en de tijd die het nodig heeft om te verdwijnen,

de tijd die je gebruikt als je aan me denkt
en die je, terwijl je de ene voet

(day 1-223)

one second:

the time it takes for one breath
to be carved into this piece of paper,

the heartbeat  that opens
like an old hand
and closes whenever it’s inhabited,

a leaf that falls from a tree in the roof top garden
and the time it takes for it to disappear,

the time you use when you think of me
and that you need, when you